(1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
+25
*~xaou~*
Jester-WA-
elike2010
sweetdream
everyday007
AUGUZT
onizo
Noiizna [KHR]
sirikhanda
harivongola
~Seek_O.G.~
jane_kingkan
=DARK TERO=
BSP:MOSTER
vongole-rings
=XANXUS=
Hayato^^
KuMiKo
Hybridlegend
DNG-Z-457
oathba555
-MM- akane
sunday
okunonza
~Badzieez_Tears~
29 posters
หน้า 2 จาก 2
หน้า 2 จาก 2 • 1, 2
(1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
First topic message reminder :
VGL STORY
[You must be registered and logged in to see this image.]
เรื่องรักๆของเหล่าวายร้าย กับสงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย
[You must be registered and logged in to see this image.]
เกริ่นนำสักนิดพอเป็นพิธี
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของซ้อล้วนๆ มิได้เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด -..-
เพียงแต่ชื่อตัวละครนั้นอ้างอิงมาจากชื่อพวกท่านๆแล 555+
เพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรกอาจจะทำได้ไม่ค่อยดี - - ยังไงก็อ่านๆไปเหอะ (กร๊ากกก >O<)
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเมืองๆหนึ่งซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยแฟมิลี่มาเฟียต่างๆมากมายที่ต่อสู้ห้ำหั่นกันอย่างบ้าคลั่ง(เวอร์ไปมั้ย - -*) แฟมิลี่ที่ใหญ่ๆเด่นๆในนิยายเรื่องนี้มีรายชื่อดังต่อไปนี้ !!!!!!!!!!!
KHR Family – แฟมิลี่ของซ้อเอง -..- เป็นแฟมิลี่ที่ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ต้องหวาดกลัว เพราะความสวยของบอสอย่างข้า 555+ (นอกเรื่อง - -‘) ถึงจะเป็นแก๊งค์มาเฟียแต่ก็มีความยุติธรรม เก่งกาจด้านการต่อสู้
DPL Family – แฟมิลี่พันธมิตรของ KHR Family มีบอสคือ ป๋าซัน ผู้สงบเยือกเย็นประดุจดั่งน้ำแข็งบนเทือกเขาหิมาลัย - -^ แฟมิลี่นี้เก่งกาจด้านการต่อสู้มาก
BRF Family – แฟมิลี่น้องใหม่ที่เพิ่งก่อตั้งแต่ออกตัวแรงแบบม้ามืด กุบกับ กุบกับ - -; บอสของแฟมิลี่นี้คือ บักหลอน (ฮา !) ซึ่งถือว่าเป็นบอสที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาแฟมิลี่ต่างๆ ถนัดเรื่องการโกง กดขี่ ข่มเหงเป็นชีวิตจิตใจ (ในเรื่องขอแต่งแฟมิลี่นี้เป็นตัวร้ายล่ะกันนะ 555+)
Bultung Family – แฟมิลี่อันเก่าแก่สุดหูรูด - -; อายุราวๆร้อยปีอัพ (เวอร์ๆ) มาพร้อมกับการหารายได้เข้าแฟมิลี่โดยการขายของตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ สมาชิกส่วนใหญ่ในแฟมิลี่นี้จะถนัดด้านการยียวนกวนประสาทเสียมากกว่า (ออกแนวเรื่องจริง -..-) แต่ในด้านการต่อสู้ก็ไม่เป็นสองรองแฟมิลี่ไหนๆ
[You must be registered and logged in to see this image.]
เรื่องรักๆของเหล่าวายร้าย กับสงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย
[You must be registered and logged in to see this image.]
เกริ่นนำสักนิดพอเป็นพิธี
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของซ้อล้วนๆ มิได้เกิดขึ้นจริงแต่อย่างใด -..-
เพียงแต่ชื่อตัวละครนั้นอ้างอิงมาจากชื่อพวกท่านๆแล 555+
เพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรกอาจจะทำได้ไม่ค่อยดี - - ยังไงก็อ่านๆไปเหอะ (กร๊ากกก >O<)
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวของเมืองๆหนึ่งซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยแฟมิลี่มาเฟียต่างๆมากมายที่ต่อสู้ห้ำหั่นกันอย่างบ้าคลั่ง(เวอร์ไปมั้ย - -*) แฟมิลี่ที่ใหญ่ๆเด่นๆในนิยายเรื่องนี้มีรายชื่อดังต่อไปนี้ !!!!!!!!!!!
KHR Family – แฟมิลี่ของซ้อเอง -..- เป็นแฟมิลี่ที่ไม่ว่าใครหน้าไหนก็ต้องหวาดกลัว เพราะความสวยของบอสอย่างข้า 555+ (นอกเรื่อง - -‘) ถึงจะเป็นแก๊งค์มาเฟียแต่ก็มีความยุติธรรม เก่งกาจด้านการต่อสู้
DPL Family – แฟมิลี่พันธมิตรของ KHR Family มีบอสคือ ป๋าซัน ผู้สงบเยือกเย็นประดุจดั่งน้ำแข็งบนเทือกเขาหิมาลัย - -^ แฟมิลี่นี้เก่งกาจด้านการต่อสู้มาก
BRF Family – แฟมิลี่น้องใหม่ที่เพิ่งก่อตั้งแต่ออกตัวแรงแบบม้ามืด กุบกับ กุบกับ - -; บอสของแฟมิลี่นี้คือ บักหลอน (ฮา !) ซึ่งถือว่าเป็นบอสที่อายุน้อยที่สุดในบรรดาแฟมิลี่ต่างๆ ถนัดเรื่องการโกง กดขี่ ข่มเหงเป็นชีวิตจิตใจ (ในเรื่องขอแต่งแฟมิลี่นี้เป็นตัวร้ายล่ะกันนะ 555+)
Bultung Family – แฟมิลี่อันเก่าแก่สุดหูรูด - -; อายุราวๆร้อยปีอัพ (เวอร์ๆ) มาพร้อมกับการหารายได้เข้าแฟมิลี่โดยการขายของตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ สมาชิกส่วนใหญ่ในแฟมิลี่นี้จะถนัดด้านการยียวนกวนประสาทเสียมากกว่า (ออกแนวเรื่องจริง -..-) แต่ในด้านการต่อสู้ก็ไม่เป็นสองรองแฟมิลี่ไหนๆ
ความรัก มิตรภาพ ความแค้น การต่อสู้อันดุเดือดของเหล่ามาเฟียกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วที่นี่ !!!!!!!!!!
…BY Ne-oN…
บทนำ
- Spoiler:
- ชีวิตคนเราเกิดมาย่อมแตกต่างกันไป แต่สิ่งที่เหมือนกันคือทุกคนเกิดมาต้องสู้
สู้เพื่อใครบางคน สู้เพื่อเป้าหมาย สู้เพื่อจุดมุ่งหมายที่ตัวเองต้องการ
แต่สำหรับฉัน ฉันสู้เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อ.....อยู่ในโลกของมาเฟีย !
“ยอมแพ้ซะดีๆเถอะน่า เนออน เธอน่ะไม่มีทางให้หนีแล้วนะ 555”
เสียงหัวเราะดังลั่นมาจากชายหนุ่มใบหน้าเหมือนคนขายของเก่า - - ฉันค่อยๆก้าวถอยหลังไปจนสุดกำแพงก่อนจะถอนหายใจดังเฮือก ไม่มีที่ให้หนีอย่างที่มันว่า แล้วมันยังไงล่ะ คนอย่างฉันไม่มีวันยกธงขาวยอมแพ้แค่นี้แน่ ฉันจ้องไปที่เจ้าคนขายของเก่าที่ยังหัวเราะไม่ยอมหยุด
“หัวเราะทำไมไม่ทราบ ญาติฝ่ายไหนนายเสียรึไง -*-“
ฟันก็เหลืองอ๋อย ไม่ได้แปรงมากี่ชาติแล้วฟะ - - มาหัวเราะใกล้ๆนี่สิ เจอฝ่าบาทายันหน้าแน่เอ็ง
ไอ้คนขายของเก่า (ก็ไม่รู้มันชื่ออะไร เรียกมันไปแบบนี้แหล่ะ - -‘) หยุดหัวเราะแล้วมองหน้าฉัน ก่อนจะหันกลับไปทางพวกพ้องแล้วพากันระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นกว่าเมื่อกี๊
“อุบ๊ะ ! อุบ๊ะ ! แม่สาวคนนี้ปากคอเลาะร้ายซะจริง ฮ่าๆๆๆ สงสัยจะไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเสียแล้ว เฮ้ย ! พวกแก ไปจับตัวนังนี่มา”
ในเวลาไม่กี่นาทีฉันก็ถูกสมุนของไอ้คนขายของเก่าล้อมหน้าล้อมหลังเอาไว้ พวกมันแต่ละคนทำหน้าโหดเหี้ยมปนโรคจิตนิดๆจนฉันรู้สึกขนลุกขนพองทุกรูขุมขน และไขมันในเส้นเลือดเริ่มจะอุดตัน (เวอร์ๆ - -)
พระเจ้าเหอะ ! ไอ้พวกนี้หน้าตาธรรมชาติลงโทษแบบสาหัสสากรรจ์จริงๆ ถ้ารอดไปได้แม่จะขอเอาแอลกอฮอล์ล้างลูกกะตาสักสามรอบ = =
ไม่นานนักเจ้าพวกคนขายของเก่า (ยังไม่เลิก -_-“) พากันกรูมาที่ฉันทันที
แล้วศึกเล็กๆก็ได้เริ่มขึ้น ฉันเริ่มจัดการกับไอ้คนที่บังอาจฉวยจังหวะจับบั้นท้ายฉันตอนชุลมุนซะก่อน (อี๋ ><ไอ้โรคจิต หน้าตายังกะแย้โดนไก่จิก อย่าริมาจับก้นฉันนะยะ) แล้วก็เจ้าพวกคนขายของเก่าทีละคนๆๆๆ ไม่ถึง 5 นาทีฉันก็สามารถล้มเจ้าพวกนั้นได้หมด จะเหลือก็แต่ไอ้คนขายของเก่าที่ยืนโดดเดี่ยวเดียวดายหน้าซีดอย่างกับตูดไก่ต้ม
ให้มันรู้ซะบ้าง >.,< ฉันน่ะลูกสาวคนโตของหัวหน้าตระกูล KHR Family นะเว้ย !!!
พอจัดการกับพวกนี้เสร็จเรียบร้อยโรงเรียนขายขนมจีน = = ฉันก็หันควับไปส่งสายตาอาฆาตแค้นให้ไอ้คนขายของเก่าตัวพ่อ ( - -)++ ชิ้งๆๆๆๆๆๆๆ
“ทีนี้ก็เหลือแกคนเดียวแล้วนะ ไอ้หน้าตะกวด - - ถ้าคิดว่าแน่จริงก็เข้ามาเลย”
ไม่พูดเปล่า ฉันกระดิกนิ้วกลางเป็นสัญญาณบอกให้มันเข้ามาด้วย หึหึหึ ^..^ คนอย่างฉันน่ะงานยั่วโมโหคนแบบนี้ถนัดดีนักแล แล้วก็เป็นไปตามที่คิด ไอ้คนขายของเก่าโกรธเป็นฝืนเป็นไฟ หน้าแดงกล่ำเหมือนลูกตะขบเดินชูหมัดเข้ามาทางฉันทันที ฉันอาศัยความตัวเล็กกว่าหลบหมัดนั้นไปได้ ก่อนจะพลิกตัวกลับมาเอาเท้ายันร่างใหญ่จนล้มไปกองกับพื้น ฉันไม่ปล่อยให้โอกาสนั้นหลุดมือ ฉันเดินเข้าไปกระชากคอเสื้อมันแล้วดึงขึ้นมา ก่อนจะบรรจงต่อยใบหน้าอันอัปยศอดสูนั้นอย่างเมามันส์ -..- ฉันจำไม่ได้ว่าต่อยไอ้เจ้าคนขายของเก่านี่ไปกี่ที รู้แต่ว่าใบหน้าของมันเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำดำเขียว และเลือดที่เกิดจากฝีมือของฉัน
หึ ! แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วล่ะมั้ง แต่...ขออีกทีเถอะน่า !!!!!!
ฉันง้างหมัดเต็มที่เตรียมตัวจะซัดหมัดสุดท้ายแบบปลิดวิญญาณไปที่หน้าไอ้คนขายของเก่านั่น แต่ทว่า !!!
หมับ !
มีมือปริศนาโผล่มาคว้าข้อมือของฉันเอาไว้
“แค่นี้ก็น่าจะพอแล้วมั้ง จะเอาถึงตายเลยรึไงเธอ”
เสียงผู้ชาย O_o ฉันรีบสะบัดมือปริศนานั่นทิ้ง ก่อนจะรีบลุกขึ้นมามองคนที่เพิ่งจะมาใหม่ตรงหน้า แต่เพราะรีบลุกเกินไปจนขามันพันกัน มือของชายปริศนานั่นก็เข้ามาโอบเอวฉันไว้ได้ทันก่อนที่ฉันจะล้มลงไปกองกับพื้น (อ๊ายย >O< ฉากนี้พบได้ตามละครน้ำเน่าหลังข่าวทั่วไป 555+)
ฉันเบิกตาโพลง o_o ใบหน้าของฉันกับหมอนี่ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้อยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ใบหน้าของเค้าถึงเห็นไม่ชัดก็รู้ว่า หล่อกระชากไส้ >_< แล้วฉันก็ต้องเบิกตาโพลงมากกว่าเดิม O_O เมื่อใบหน้านั่นเลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อยๆๆๆๆๆ จนกระทั่ง
“อ๊ายยยยยยยยยยยยยย ออกไป๊ !!!!!!!!!!!!!!!!!!! >O<”
ทันทีที่สติสตางค์ฉันกลับคืนมา ฉันก็รวบรวมแรงที่มีอยู่ทั้งหมดผลักหมอนี่ออกจากวงโคจรทันทีราวกับผีปอบโดนใบหนาด ก่อนจะถอยห่างไปเกือบๆสิบก้าว ในใจท่องพุทโธ ธรรมโม สังโฆ (T/l\T) อะไรของหมอนี่นะ กล้ารุกฉันได้ขนาดนี้เชียวเรอะ !!!!
“นะ..นะ...นายคิดจะทำอะไรห๊ะ !!!”
หนอย~ ไม่ต้องมาทำหน้างงหรอก ไอ้ ไอ้ ไอ้.... ด่าไม่ออกเพราะมันหล่อ = =’ (ทำใจด่าคนหล่อไม่ได้ >_<)
“อย่ามาทำหน้างง เมื่อกี๊นายกำลังจะทำอะไรฉันห๊ะ ! อะ..ไอ้โรคจิต >O<”
หมอนั่นทำหน้างงๆ ก่อนจะเปลี่ยนมายิ้มที่มุมปาก
“หืมมม์ อยากรู้งั้นเหรอ ฮ่าๆๆๆ งั้นมาต่อจากเมื่อกี๊ดีมั้ย เธอจะได้รู้ว่าฉันจะทำอะไรเธอ ^^”
“ไอ้โรคจิตตตตตตตต >O<”
กรี๊ดดดดดดดดด >_< อกอีแป้นจะแตก สายตากรุ้มกริ่มแบบนี้เกลียดที่สุดเล้ยยยย เอาออกไปไกลๆฉันนะ T^T
“ฮ่าๆๆๆ เธอนี่ไม่บ้าก็เพี้ยน ยังไงก็ช่างเหอะ ไอ้นั่นน่ะพอแค่นี้เหอะ”
ตาหื่น (ขอเรียกแบบนี้เลยแล้วกัน -*-) มองไปที่ไอ้คนขายของเก่าที่กำลังพยายามพยุงตัวเองลุกขึ้นอย่างลำบากยากเย็น โห –o- มือฉันมันหนักขนาดนี้เลยเหรอ เพิ่งรู้นะเนี่ย ^^ ฉันนี่ก็เจ๋งไม่เบา
“แล้วนายมาเกี่ยวอะไรด้วย ? ฉันจะจัดการกับไอ้นั่นยังไงมันก็เรื่องของฉัน”
“ก็จริงของเธอ แต่อย่าลืมสิ ตอนนี้ BRF Family ที่ไอ้นั่นมันสังกัดอยู่น่ะไม่ได้อ่อนแอเหมือนอย่างแต่ก่อนแล้ว เธอคิดเหรอว่าเรื่องที่เธอทำร้ายคนของพวกมันจะจบลงง่ายๆแค่นี้ เลิกทำตัวอวดเบ่งสร้างความเดือดร้อนให้แฟมิลี่ของเธอจะดีกว่า ฉันขอเตือน”
พูดจบตาหื่นก็เดินจากไป - - นี่มันคิดว่าตัวเองเป็นจอมยุทธ์ในหุบเขาเหลียงซานรึไง ชื่อแซ่ก็ไม่บอก ทิ้งไว้แต่คำปราศรัยบ้าๆ = =’
“นี่นาย นายเป็นใครน่ะ !!!!!!!!!!!”
ตาหื่นชะงักเท้า แล้วหันกลับมาช้าๆราวกับภาพสโลว์โมชั่น (จะแอ๊คหาพระแสงของ้าวอะไรฟะ -*-) ก่อนจะยิ้มมุมปากเล็กๆอย่างน่าหมั่นไส้
“ฉันก็แค่เด็กในสังกัด DPL Family แฟมิลี่พันธมิตรกับเธอคนนึงเท่านั้น”
แล้วมันก็เดินจากไปปานพระเอก MV นี่มันคิดว่ามีเพลงเปิดให้มันรึไง = = แอ๊คอยู่ได้ !!!!
ตกลงตาหื่นนี่เป็นใครกันล่ะ - -??
แต่ก็ช่างเห๊อะ ! ฉันเลิกสนใจตาหื่น หันกลับไปคว้าเป้นักเรียนแล้วเอาไปฟาดหัวไอ้คนขายของเก่าอย่างแรงๆจังๆอีกทีเพื่อความสะใจ -..- ก่อนจะเดินฮัมเพลงกลับบ้านไปอย่างมีความสุข
“โอ้~ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายกานน~~~~ -..-“นี่แหล่ะชีวิตในวันๆนึงของฉัน เรื่องชกต่อย ทะเลาะวิวาทน่ะเหรอ หึ ! มันกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว เพราะฉันคือ เนออน ลูกสาวคนโตของ KHR Family ตระกูลมาเฟียที่โด่งดัง
ฉันจะร้ายกับคนที่ร้ายต่อฉันและคนในแฟมิลี่ จะอาฆาตมันมากกว่าร้อยเท่า ! ทางเดียวที่มันจะรอดคือ ตาย!------จบบทนำแล้ว(เหมือนจะไม่มีอะไรเลย 555) ตัวละครอื่นๆจะออกมาในตอนต่อไปต้องไปลุ้นเอาเอง—อิอิ---
CHAPTER 1 “KHR FAMILY นี่หรือคือแก๊งค์มาเฟีย = =”
- Spoiler:
- “ม๊า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เสื้อหนูอยู่ไหน >O<”
ทันทีที่ฉันเปิดประตูย่างกรายเข้ามาในบ้าน เสียงแหลมปี๊ดดังกระแทกโสตประสาททะลุดำดิ่งไปจนสุดเส้นเลือดใหญ่ก็ดังขึ้น
การ์ตูน เด็กสาวตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มเดินหัวเสียออกมาจากในห้อง กระแทกเท้าดังปังๆๆๆ จนกระเบื้องแทบทะลุ - - ฉันมองอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก เพราะนี่มันก็เรื่องปรกติสำหรับบ้านๆนี้ - -^ ฉันเดินไปนั่งดื่มน้ำเย็นๆบนโซฟา สายตามองไปที่น้องสาวคนเล็กที่กำลังโวยวายอยู่กับแม่(น้อยหน่า)
“ม๊าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เสื้อหนูอ่ะ เสื้อหนู เสื้อหนูอยู่ไหน !!!!!!!!!!!!”
“ม๊าจะไปรู้เหรอลูก - -+++”
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
“เฮ้ย O_O”
เพล้ง !
ด้วยเสียงกรีดร้องที่ดังเกินกว่า 180 เดซิเบล (ลูกคอมันทำด้วยอะไร - -) ทำให้ฉันสะดุ้งเฮือกเผลอปล่อยแก้วน้ำในมือหล่นลงพื้นจนแตกละเอียด น้ำไหลนองไปทั่ว ฉันมองหน้าน้องสาวตัวดีอย่างเซ็งๆ ก่อนจะเรียกให้แม่บ้านที่อยู่ใกล้ๆมาจัดการ ส่วนตัวเองก็ย้ายไปนั่งอีกมุมหนึ่งของโซฟา
“กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆ เสื้อหนูอ่ะ เสื้อหนู >O< กรี๊ดๆๆๆๆๆ”
การ์ตูนยังคงกรี๊ดต่อไปเรื่อยๆไม่มีทีท่าว่าจะหยุด จนกระทั่ง...
เพี๊ยะ !
เสียงดังลั่นมาจากกบาลของการ์ตูนด้วยฝ่ามือพิฆาตสะท้านโลกันต์ของน้องสาวคนโตของฉัน (เยี่ยมมากเลยน้องรัก นี่ถ้าน้องไม่ลงมือพี่กะว่าจะลงมือเองเลยนะเนี่ย จะตบด้วยบาทา เอาให้สลบคาซ่งทิงเลยล่ะ -..- ) ใบหน้าบ่งบอกได้ว่าเจ้าตัวเพิ่งตื่นนอน และอารมณ์ตอนนี้ก็กำลังเซ็งอย่างสุดขีด (นี่มันสี่โมงเย็นแล้วนะเฮ้ย = =’ นอนกินบ้านกินเมืองจริงๆน้องคนนี้)
“แกจะร้องแหกปากหาสวรรค์วิมารอะไรวะ หูแกหายไปข้างนึงรึไง น่ารำคาญซะจริง -*-“
ซันเดย์เดินเกาหัว แกรกๆมานั่งบนโซฟาใกล้ๆฉัน เท้ายกพาดบนโต๊ะอย่างที่เคยทำเป็นประจำ
“พี่เดย์ !!!!!!!! ตบหัวหนูทำไมอ๊ะ T^T”
การ์ตูนทำหน้าบูด มือสองข้างยกขึ้นคลำหัวตัวเอง
“ก็แกเสือกแหกปากดังลั่นเอง พี่รำคาญ !”
“ก็เสื้อหนูหายนิ เพิ่งซื้อมาเมื่อวานเองนะ T^T ฮือๆๆๆไม่ยอมด้วย เสื้อเค้า อ่ะ เสื้อเค้า”
แล้วการ์ตูนก็โวยวายอีกรอบ - - ฉันกับเดย์หันมามองหน้ากัน ก่อนจะถอนหายใจขึ้นมาพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย แล้วเดย์ก็เหมือนจะทำท่าคิดอะไรออก
“เสื้อ = = อ่อ เสื้อกล้ามสีขาว ติดเพชรเลื่อมๆอ่ะเรอะ”
“อือ”
“ที่มีลายสีฟ้าๆป่ะ”
“อือ - -“
“ที่มันแหว่งโชว์นมหน่อยๆป่ะ”
“ใช่แล้วววว >O< พี่เดย์เห็นเหรอ อยู่ไหนอ่ะ เอามาให้หนูเลย หนูจะใส่ๆๆๆๆ”
“ก็อยู่ที่เท้าแกไง - -“
การ์ตูนทำหน้างง ก่อนจะก้มลงไปดูที่เท้าตัวเอง ปรากฏว่า เสื้อตัวโปรดที่มันกำลังพลิกแผ่นดินตามหาอยู่นั้นบัดนี้ได้นอนแอ้งแม้งกลายเป็นผ้าเช็ดส้นติงไปเป็นที่เรียบร้อย การ์ตูนบรรจงหยิบเสื้อตัวนั้นขึ้นมาอย่าทะนุถนอม น้ำตาเริ่มปริ่ม ก่อนจะ...
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด >O<”
“โอ๊ยยยยยยยยย >O< เลิกแหกปากโวยวายน่ารำคาญสักทีเหอะ แค่เสื้อตัวเดียวจะไปอะไรกับมันนักหนา”
“เสื้อตัวเดียวที่ไหนล่ะ T^T นี่มันเสื้อตัวโปรดของหนูเลยนะพี่เดย์ ฮือๆๆ หนูซื้อมายังไม่ทันจะได้ใส่เลยอ่ะ แล้วไหงมันเละแบบนี้อ่า ฮือๆๆ ใครทำ บอกมานะ >O<”
“พี่ทำเอง - -“ ซันเดย์ยกมือยอมรับ
“พี่เดย์อ่ะใจร้าย T^T ทำร้ายเสื้อหนูทำไมอ่า”
“ใครจะไปรู้ - - พี่เห็นเสื้อมันคว้านคอลึกชิบ ก็นึกว่าเสื้อสาวโคโยตี้ที่ไหนมาลืมทิ้งไว้ที่บ้านเราซะอีกน่ะสิ เลยโยนลงถังขยะซะ แต่เจ้าเสื้อตัวนี้กถือว่ายังมีบุญนะ”
“บุญยังไงเหรอ - -?” ฉันถาม (มาถึงตรงนี้เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าตรูยังไม่มีบท 555+)
“อ่าว ก็มันมีบุญที่ยังได้มาเป็นผ้าเช็ดส้นเท้าให้เรา ดีกว่าเอาไปเผาให้เสียชาติเกิดไงพี่เน 555+”
ฉันกับเดย์หัวเราะเสียงดัง โดยไม่รู้เลยว่าการ์ตูนกำลังอ้าปากค้าง =[ ]= ช็อคแบบสุดๆ
“ว่าแต่แกเหอะตูน = = เสื้อแบบนี้จะซื้อมาหาพระแสงอะไรวะ คว้านซะจนจะเห็นนม น่าเกลียดออก ซื้อมาอย่างกับแกมีให้โชว์งั้นแหล่ะ”
“โห พี่เดย์ - - เจ็บเลยนะเนี่ย จี๊ดเลย มาว่าแต่หนู ของพี่เองก็แบนราบเป็นกระดานโต้คลื่นเหมือนหนู่น่ะแหล่ะ”
ปั๊ก !
ซันเดย์เขวี้ยงหมอนพุ่งตรงดิ่งไปที่หน้าของการ์ตูนแบบตรงพิกัดเป๊ะ ! ฉันเริ่มขยับตัวออกจากรัศมีแห่งสงครามเล็กๆที่กำลังจะปะทุขึ้นจากน้องสาวทั้งสอง แม่ที่เพิ่งเดินกลับมาจากห้องครัวทำหน้าหนักใจก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงบนโซฟาใกล้ๆกับฉัน แล้วถอนหายใจ
“เฮ้อ~~แม่ล่ะเหนื่อยใจกับลูกๆจริงๆเลยน๊า !!!!!!”
“ทำไมอ่ะแม่ - -“ ฉันถาม
“ลูกแม่แต่ละคนเมื่อไหร่จะโตๆเป็นผู้ใหญ่กันสักทีล่ะลูก หือ นิสัยก็เหมือนเด็กๆ แล้วดูสิลูกสาวคนเล็กทั้งสองของแม่ ดันมาทะเลาะกันเรื่อง ขนาดหน้าอกหน้าใจ ต๊ายยย >O< แม่ล่ะเครียด”
แม่กุมขมับอย่างเซ็งๆ ฉันทำหน้างงมือเอื้อมไปหยิบเค้กในจานที่แม่เอามาให้เมื่อกี๊มาตักเข้าปาก
“แม่จะเครียดทำไมอ่ะ = = พวกมันสองคนก็ทะเลาะกันเป็นประจำแบบนี้อยู่แล้วนี่ แม่ยังไม่ชินอีกเหรอ”
“แม่รู้สึกผิดที่แบ่งหน่มน๊มให้ลูกๆทั้งสามน้อยเกินไป T^T”
“ O[ ]O!!!!!!!!!!!!”
เก๊ง !
เสียงช้อนร่วงหล่นลงกับพื้น ฉัน เดย์ และตูนอ้าปากค้าง =[ ]= ช๊อคซีนีม่ากับคำพูดของแม่ตัวเอง โดยที่เจ้าตัวกำลังทำหน้าระรื่นไม่สนใจ แถมยังอธิบายแจกแจงต่ออย่างเสร็จสรรพ
“ลูกๆรู้มั้ย หน้าอกหน้าใจของผู้หญิงอย่างเรานี่สำคัญมากนะลูก มันต้องบิ๊ก ต้องเบิ้ม ^O^”
ว่าแล้วเจ๊แกก็ทำท่าทางเบิ้มๆให้พวกเราดู = = เอิ่ม.........
“ผู้ชายสมัยนี้เค้าเลือกผู้หญิงเบิ้มๆกันทั้งนั้นแหล่ะลูกกก เชื่อแม่ >_< แม่ก็ได้พ่อพวกลูกมาเพราะความเบิ้มนี่แหล๊ะ !”
“แม่ !!!!!! =[ ]= พูดอะไรอ๊ะ น่าเกลียดที่สุด”
เดย์ทำหน้าเหมือนคนจะร้องไห้ ส่วนฉันกับตูนนั่งอ้าปากค้างไปตามระเบียบ นี่หรือคือแม่ฉัน O[ ]O
“อ๊ะ อ๊ะ จะบอกอะไรให้นะ ตอนพ่อเค้าเจอแม่ครั้งแรกตาพ่อเค้าแทบจะถลนออกมาจากเบ้าเชียวนา แต่ไม่รู้ว่าแม่ทำเวรทำกรรมอะไรไว้ T^T ลูกสาวของแม่ทั้งสามถึงได้แบนเรียบขนาดนี้ แล้วแบบนี้จะมีสามีที่ดีแบบที่แม่หวังไว้ได้รึเปล่าเนี่ย ฮือๆๆๆ”
=[ ]= มะ แม่ ....มาดราม่าใส่กันซะงั้นอ่ะ แล้วทฤษฎีไหนกันที่บอกว่าจะหาสามีไม่ได้เพราะหน่มน๊มไม่บึ้ม โอ๊ย ! ฉันล่ะเครียด
“จริงเหรอแม่ O_O ถ้าหน่มน๊มหนูๆไม่ใหญ่หนูจะหาสามีไม่ได้จริงๆอ่ะเหรอแม่ >_<”
การ์ตูนโวยวายขึ้นมาทันที = = นี่เอ็งกลัวไม่มีสามีขนาดนั้นเชียวรึ
“จริงสิลูกกกก ^O^ ม่ะๆๆพรุ่งนี้ทำตัวให้ว่าง แม่จะพาลูกๆทั้งสามไปตบหน่มน๊มให้มันเบิ้มๆ ฮ่าๆๆๆๆ”
O_O; ฉันกับเดย์เริ่มกุมขมับปลงกับความคิดเพี้ยนๆของแม่ตัวเอง ส่วนการ์ตูนก็ระริกระรี้ทำท่าเห็นดีเห็นงามกับแม่ไปซะงั้น อย่าบอกนะว่าคิดอุตริจะไปตบหน่มน๊มกันจริงๆน่ะ = =’
“อ๊ะ ! จริงสิเน มีจดหมายจากพ่อส่งมาถึงลูกด้วยน่ะ ^^”
“เอ๋ - - จากพ่อเหรอค่ะ”
ฉันรับจดหมายมาแล้วแกะอ่านทันที------ถึงลูกเนที่รักยิ่ง (=[ ]= มาเป็นทางการเลยพ่อฉัน)
เนื่องจากพ่อยังติดธุระอยู่ที่อิตาลี และคาดว่าจะยังอยู่อีกนาน แต่พ่อเพิ่งนึกได้ว่ามีนัดคุยกับป๋าซันในวันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ ยังไงลูกก็ช่วยไปแทนพ่อทีนะ เวลากับสถานที่พ่อแนบมากับจดหมายแล้ว อ้อ! พ่อจะกลับไทยเดือนหน้านะพร้อมเจ้าวินมันเลย (วินเอ๊ยเอ็งออกแค่นี้ไปก่อนนะ 555+ : ม๊า)
ขอบใจลูกมาก....ระวังตัวด้วย
(ปล.ฝากบอกแม่ด้วยว่า พ่อรักแม่นะจุ๊บๆ)
----------------------จากพ่อ(สุดหล่อ)----------------------
“อะไรนะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! O_O”
ฉันแหกปากดังลั่น >O< ก่อนจะยื่นจดหมายไปให้แม่ และน้องๆอ่านกัน ทั้งสามคนพออ่านจดหมายเสร็จก็หัวเราะแหะๆ เป็นที่รู้กันว่าบ้านตระกูล DPL Family นั้นน่ะถึงจะเป็นพันธมิตรกับแฟมิลี่ KHR แต่ฉันก็ไม่อยากจะย่างกรายเข้าไปพบปะกับคนในบ้านนั้นเท่าไหร่ = = เพราะอะไรน่ะเหรอ คนในบ้านนั้นน่ะ เอ่อ....(กระซิบๆๆๆ) นิสัยแปลกๆทุกคนเลยอ่ะดิ >_< โดยเฉพาะบอสใหญ่ที่ชื่อ ป๋าซัน อ่ะ แบบว่าคาแรคเตอร์ลุงแก เอ๊ย ! ป๋าแกนิ่ง เงียบ โหด และเถื่อนจนฉันไม่ค่อยจะกล้าเข้าไปเสวนาด้วยสักเท่าไหร่ T^T สายตาที่จ้องมาราวกับจะเชือดเฉือนให้ชักแหง่กๆ T_T เอ...แต่จะว่าไปฉันเคยเจอคนในตระกูลนี้ไม่กี่คนเองแฮะ ก็มี ใบเตย อากาเนะ ออกัส เบนซ์แล้วก็บาสซึนเท่านั้นเอง เท่าที่ได้ยินมายังมีลูกชายคนโตของป๋าด้วยนี่นา = = แต่ไปบ้านโน้นทีไรไม่เคยเจอตัวหมอนี่ซักที ช่างเหอะ = = จะเจอรึไม่เจอก็ช่าง ตอนนี้รู้แต่ว่า..
ใครก็ได้ไปบ้านนี้แทนฉันที !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! T^T
แม่เอื้อมมือมาแตะไหล่ฉันเบา แล้วยิ้มน้อยๆ
“ลูกเนจ๊ะ ! เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ^^”
เฮือก ! O_O เป็นคำพูดปลอบใจได้ดีมากเลยแม่ T^T นี่แม่ดูเดี่ยว 8 ของพี่โน้ตมากไปป่าวเนี่ย - -^
แล้วแม่กับการ์ตูนก็พากันเดินจากไป - - (อ่อ ! จะรีบไปตบหน่มน๊มกันล่ะสิ ฮ่าๆๆ) ฉันก็รีบส่งสายตาอ้อนวอนไปทางเดย์ทันที ปิ๊งๆๆๆๆ
“นะเดย์ ไปเป็นเพื่อนพี่หน่อยนะ T^T พี่ไม่อยากไปเผชิญกับคนในแฟมนั้นตัวคนเดียว พี่บอกตรงๆว่าน่ากลัว เคยไปครั้งเดียวก็สั่นแล้วอ่ะ นะเดย์นะ ไปเป็นเพื่อนพี่น๊า TOT”
ฉันดึงกระโปรงของเดย์ไว้ แล้วมองเดย์ด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์ ผสมกับขู่นิดๆ ถ้าไม่ไปพี่กระชากกระโปรงเอ็งขาดสะบั้นแน่ - -+
“พี่เนจะโอดครวญหาพระแสงของ้าวอะไรอ่ะ = = แค่ไปบ้าน DPL มันไม่เห็นจะหนักหนาสาหัส ปกติพี่ชอบลุยเดี่ยวอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไหงตอนนี้มาหดหัวเหมือนเต่าอ่ะ รู้ถึงไหนอายไปถึงนั่นเลยนะ อ่ะๆ เดี๋ยวหนูไปเป็นเพื่อนก็ได้”
ดูๆๆดูมันด่าพี่มัน - -+ แต่ช่างเต๊อะ ! ไม่โกรธ ^O^ เพราะอย่างน้อยก็มีเดย์ไปเป็นเพื่อนแล้ว เอาไว้เป็นไม้กันหมา 555+ (โดนตื๊บแน่ตรูT^T)
“แต่....หนูขอเอาซิกไปเป็นเพื่อนด้วยนะ”
“อ่า อือ ได้ๆ ^^”
DPL Family จ๋า ~~~~~~~~ พรุ่งนี้เจอกัน !!!!!!! T^T---------------จบตอนแรก 555+ เนื่องจากแต่งตอนอารมณ์บูดๆเลยไม่ค่อยมีมุขมาใส่เท่าไหร่ = = ขออภัยล่ะกัน เรื่องนี้ซ้อไม่ได้เป็นแม่แต่เป็นพี่ใหญ่นะ ฮ่าๆๆ อยากถามหน่อยอ่ะว่า ถ้าฟิคเรื่องนี้มันยาวจะติดตามอ่านกันมั้ย !! เพราะคิดว่ามันคงจะยาวแน่ๆอ่ะ (ตัวละครเยอะพอควร แล้วก็มีแต่คนมาขอให้ตัวเองมีบท ก็ต้องไปเพิ่มบทให้อีก) ถ้ารวบรัดก็กลัวจะไม่รู้เรื่อง = =’ ก็เลยอยากถามอ่ะว่าจะตามอ่านกันรึเปล่า ถ้าตามก็จะได้อัพต่อไปเรื่อยๆ แต่ถ้าไม่ก็จะรวบรัดให้มันจบๆไป ^^ ยังไงก็ขอโทษด้วยล่ะกันถ้าเกิดว่าบทของใครมันน้อยไป เพราะถ้าจะใส่บทให้เยอะๆมันก็คงจะกลายเป็นมหากาพย์ไตรภาคไปแน่ๆนิยายเรื่องนี้ อ้อ! ตอนหน้า DPL Family ปรากฏตัวแล้วนะ 5555+ --------------------
CHAPTER 2 “ ตะลุย DPL Family กับ การประกาศศึก !! (part1)”
- Spoiler:
- วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะต้องไปเผชิญกับตระกูล DPL - -‘ ก่อนไปต้องซื้อแอปเปิ้ล ^^ ไปฝากออกัสก่อน (ไปบ้านนี้ทีไรต้องซื้อไปให้ทุกที วันไหนไม่ซื้อไปให้คุณน้องแกได้อาละวาดบ้านพังไป 3 หลังแน่) แต่ฉันลืมไปว่าแอปเปิ้ลลูกสุดท้ายที่แม่ซื้อมาเก็บไว้ในตู้เย็นโดนการ์ตูนเฉาะแทะจนเหลือแต่ซากไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว ฉัน ซันเดย์ และซิก (เพื่อนสนิทของเดย์) ก็เลยพากันแวะที่ซูปเปอร์มาร์เก็ตข้างทาง
“นี่ซิก - - แอปเปิ้ลมันอยู่แผนกเสื้อผ้ารึไงฟะ”
“ป่าวนิ ฉันแค่จะมาซื้อเสื้อใส่เอง บ้าเดินตามฉันมาทำไมล่ะ = =”
ปึ๊ก ! ซันเดย์ฟาดเป้ไปที่ซิกอย่างแรงจนผมซอยนั้นเสียทรง ซิกเอามือปัดผมตัวเองให้เข้าที่
“แล้วไอ้บ้าที่ไหนวะ เสือกบอกว่าแผนกผลไม้มันรู้จักดี แล้วก็ดิ่งตรงมาไม่ปรึกษาเพื่อนฝูงน่ะห๊ะ !”
“อ่าว = = ฉันไม่ได้บอกให้แกเดินตามมานิ”
“ไอ้ซิก - -++”
“เฮ้ย = = พวกเธอสองคนอ่ะ จะกัดกันกลางซุปเปอร์รึไง ไอ้ซิกเอ็งนั่นแหล่ะตัวดี - - ดันเสือกพามาแผนกเสื้อผ้า พี่จะซื้อแอปเปิ้ลที่มันเป็นผลไม้เว้ย ไม่ใช่กาง เกง ใน = =” แต่ก็เจริญหูเจริญตาดีนะ O.,O อู้วววว หุ่นผู้ชายตัวนั้นน่าจะใส่จีสตริง -.,-
แล้วฉันก็ทำหน้าที่เป็นพี่สาวที่ดีเดินนำน้องๆไปยังแผนกผลไม้ ไอ้พวกนี้นี่ไร้สาระซะจริง เฮ้ย O_o หุ่นตัวนั้นกล้ามเป็นมัดๆเลยอ๊ะ >_< ว้ายๆๆ (ไปว่าแต่คนอื่นไม่ดูตัวเองนะอินี่ - -) ฮ่ะฮ่ะ ^^; ไม่กี่นาทีพวกเราก็มาถึงแผนกผลไม้ ฉันจัดการซื้อแอปเปิ้ลและจ่ายตังเรียบร้อย โดยที่ซิกกับซันเดย์ยังเขม่นกันมาตลอดทาง (ตาถลนออกจากเบ้ากันแล้วมั้ง - -) ฉันเอาแอปเปิ้ลเก็บไว้ในเป้ก่อนจะเดินออกจากซุปเปอร์ ทันใดนั้นเองสายตาของฉันก็ดันเฉี่ยวไปเห็นคนกลุ่มๆนึงเข้าแบบไม่ตั้งใจ O_O
นั่นมัน......เต้ ลูกชายของหัวหน้าตระกูล BRF กับ ฮาลี่ สมาชิกระดับสูงของ BRF Family !!!!!!!!!!! O_O
ตาของฉันโตเท่าไข่ไดโนเสาร์พันธุ์ไทแรนนอซอรัส OoO เท้าฉันสะหยุดกึ๊กแบบสองคนที่เดินตามข้างหลังไม่ทันได้ตั้งตัวเลยพากันชนโครมกับฉันอย่างจัง ก่อนจะเอะอะโวยวาย
“พี่เน >O< จะหยุดก็ไม่บอก โอ๊ยๆๆ เจ็บดั้งอ่ะ / หยุดก็บอกกันก่อนสิคร้าบเจ๊ –o- ดีนะไม่ล้มจับกบกันกลางซุปเปอร์”
“เฮ้ย >O< พวกเอ็งอย่าแหกปากสิวะ โน่นๆแหกตาดูโน่น ศัตรูคู่อาฆาตมันอยู่ทางโน้น โวยวายเดี๋ยวได้พากันซวยหมดนี่หรอก”
ซิกสะกิดแขนเสื้อฉันเบาๆ
“ไม่ทันแล้วเจ๊ มันมากันโน่นแล้ว = =”
เฮ้ย O_O จริงด้วย เวงคูณสามยกกำลังสิบแล้วมั้ยล่ะ - - ฮาลี่ กับ เต้กำลังเดินย่างสามขุมสี่ขุมห้าขุมหลายๆขุมเข้ามาทางพวกฉัน = = รังสีอำมหิตแผ่ซ่านไปทั่วทุกอณูรูขุมขน พวกนั้นไม่รอช้าพากันวิ่งกรูเข้ามาที่พวกเราทันที ฉันกับซิกก็เลยพร้อมใจกันถอดตีนคนใส่เกียร์หมาโกยอ้าวแบบอัตโนมัติ แต่เหมือนลืมอะไรไปอย่าง อ่อ....ลืมเดย์ = = อุบ๊ะ ! ลืมไปเลยว่ายัยนี่มันบ้าบิ่น ดันไปยืนจังก้าท้าลมแดดอย่างไม่กลัวตายอยู่ที่เดิมซะงั้น ฉันก็เลยต้องเหนื่อยวิ่งกลับไปลากเดย์อีกที
“พี่จะไปกลัวมันทำไมอ๊ะ >O< สู้มันเลยเด่ะ สู้มันนนนนน !!!”
“สู้กะผีอะไรเล่า วันนี้แต่งชุดสวยไม่อยากมีเรื่องว้อย หนีเหอะ เฮ้ย ! ซิก วิ่งไปก่อนเลยแล้วเจอกันหน้าบ้าน DPL นะ >O<”
ฉันหันไปสั่งซิกแต่ทว่า...มันหายวั่บไปกับสายลมซะแล้ว - - โหยยยยยย ไอ้...ไอ้....ไอ้สุภาพบุรุษเอ๊ยยยย >O< แม่งโคตรลูกผู้ชายเลยว่ะ วิ่งเร็วไวกว่าแสงอีกนะเอ็ง ถ้ารอดไปได้แม่จะตบให้กะโหลกแหกเลยไอ้...ไอ้....ไอ้ลมกรด !!!
ฉันกับเดย์วิ่งหนีฮาลี่ กับ เต้มาจนถึงแผนกขายเนื้อก็เริ่มเหนื่อย พอคิดจะวิ่งต่อก็ต้องชะงักเมื่อโดนมัน 2 คนดักหน้าและหลังเอาไว้ ฉันกับเดย์เริ่มหันหลังชนกัน ฮาลี่เดินย่างท้าวก้าวเข้ามา แล้วหัวเราะเยาะ
“คิดเหรอว่าเธอสองคนจะหนีฉันพ้น !!! หึ วันนี้แหล่ะที่ BRF ของฉันจะได้คิดบัญชีกับ KHR ของเธอ ฮ่าๆๆๆ อุ๊บ O*O”
ฉันเบื่อที่จะฟังไอบ้านี่แพล่ม เลยคว้าเอาตับสดๆที่วางใกล้มือที่สุดยัดปากไอ้ฮาลี่ซะ เป็นไงล่ะอร่อยมั้ย -.- เดย์เองพอเห็นฉันเริ่มโจมตีก็คว้าขาหมู (อาวุธหาง่ายใกล้ๆตัว ^^ แล้วมีดกะอีโต้ในเป้จะมีไว้ทำซากไรฟะ = =’) ฟาดไปที่เต้ทันที
“อ่ะแค่กๆๆ อี๋ ~ แหยะ แค่กๆๆ ขากกกกกกถุ้ย ! ยัยบ้าเอ๊ยเอาไรมายัดปากฉันฟะ แค่กๆๆ ถุ้ยๆๆๆ TOT”
“เฮ้ย O_o ยัยบ้า มันเจ็บนะเว้ย แน่จริงอย่าเล่นขาหมูเด้ >_< เฮ้ยๆๆ อย่าโดนกางเกงยีนส์ฉัน มันคาว เฮ้ย!”
ฮาลี่สำลั่กน้ำหูน้ำตาเล็ดพยายามยกเอาเสื้อตัวเองมาเช็ดปากอย่างลำบากยากเย็น ส่วนเต้ก็มัวแต่เอามือไปปกป้องกางเกงยีนส์ตัวโปรดก็เลยโดนเดย์ใช้ขาหมูฟาดกะบาลไปหลายทีจนหน้าเริ่มฟกช้ำดำเขียว
“อ๋อ อย่าใช้ขาหมูใช่มั้ย แล้วก็ไม่บอก~~ ^O^”
เปรี้ยง ! เดย์ทิ้งขาหมูแล้วซัดหมัดเปรี้ยงไปที่เบ้าตาเต้เต็มๆ จนล้มลงไปกองกับพื้นมือข้างหนึ่งยกขึ้นมากุมเบ้าตาร้องเสียงโอดครวญ
“มองไรฮาลี่ - - ปั๊ดเหนี่ยวหัวหลุด !! ป่ะ เดย์ ไปกันได้แล้วเดี๋ยวจะสาย”
ฉันยกมือทำท่าจะเบิ๊ดกะโหลกฮาลี่ ก่อนจะรีบพาเดย์ออกจากที่นั่นทันที (อยู่นานก็โดนเรียกเก็บค่าเสียหายอ่ะดิ = =’) แล้วโทรนัดซิกให้ไปเจอกันที่หน้าบ้านตระกูล DPL Family (ซิกเอ๊ย - -+ เจอหน้าเมื่อไหร่ข้าจะชำระแค้นกับเอ็ง แค้นนี่ต้องชำระ บังอาจทิ้งสาวสวยอย่างข้าต้องเผชิญอันตราย ยอมไม่ได้ ! >O<)
=====================================================
“อ้าวพี่เน พี่เดย์ พี่ซิกเชิญเข้ามาได้เลยค่า ^^”
ออกัส ลูกสาวของตระกูล DPL Family เปิดประตูออกมาต้อนรับพวกเราทั้งสามอย่างยิ้มแย้ม พวกเราเดินตามออกัสไปจนถึงห้องรับแขก
“พวกพี่ๆรออยู่นี่นะ เดี๋ยวหนูไปบอกป๋าให้ ^^”
ฉันได้แต่พยักหน้าให้ ก่อนจะหย่อนตัวลงบนโซฟา นั่งสงบจิตใจได้สักพัก ก็มีเด็กคนนึงอุ้มแมวเดินเข้ามาหาฉันแล้วร้องไห้ อ่าว - - มาดราม่าใส่ตรูซะงั้นอ่ะ พอมองดีๆ อ่อ..อากาเนะ นี่เองนึกว่าใคร - -‘
“พี่ขา T^T ช่วยแมวหนูด้วย แมวหนูกำลังจะโดนตาลุงใจร้ายจับกิน”
“เอ๋ O_o กินแมว ไอ้บ้าที่ไหนมันอุตริจะกินแมวล่ะเนะ ฮ่ะฮ่ะ ไม่มีหร้อกกกก”
“ก็ไอ้บ้าคนนี้ไงล่ะ ^^+“
เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นจนฉันต้องหันกลับไปมอง ชายหนุ่มสองคนกำลังยืนมองมาทางฉัน คนหนึ่งกำลังยืนยิ้มยักคิ้วหลิ่วตาอย่างเจ้าเล่ห์ ส่วนอีกคนทำหน้าเซ็งๆ เอ...หน้าเจ้าพวกนี้มันคุ้นๆนะ - - เดี๋ยวนะ อ่า อืม เอ่อ เฮ้ย O_o ไอ้สองคนนี่มัน พวกบัลตุ้ง !!!!!!!!!!!!
“พะ...พวกนาย O_O ทะ...ทำไมมาอยู่ที่นี่ได้”
เจ้าพวกนี้ฉันไม่อยากจะเจอะยิ่งกว่าป๋าอีก = =’ วันนี้มันเป็นวันซวยของโลกรึไงนะ
“ก็มาประชุมไงป้า –o- ไม่เห็นต้องทำหน้าตกใจ”
“มาประชุมเหรอ หึหึ ฉันก็นึกว่าพวกนายจะมาขายไม้ตียุงซะอีก”
ซันเดย์พูดขึ้น โดยมีซิก(ที่ทีรอยช้ำๆมุมปากเนื่องจากโดนฉันซัดข้อหามีเรื่องแล้วชิ่งทิ้งคนสวย -..-) พยายามสะกิดอยู่ข้างๆ ประมาณว่า ‘แกจะไปหาเรื่องเค้ารึยังไง >.<’
“ผมว่าก็ดีกว่าพวกผู้หญิงอย่างคุณที่วันๆเอาแต่แต่งหน้าออกไปเที่ยวเตร็ดเตร่นะ”
ผู้ชายอีกคนที่ทำหน้าเซ็งๆเมื่อกี๊พูดขึ้นมาเบาๆ แต่ทำไมฉันรู้สึกเจ็บจี๊ดทุกพยางค์เลยฟะ - -* ฉันพยายามท่องขันติไว้ในใจ ไอ้พวกนี้ปากยังสุนัขเรียกพี่เหมือนเดิมเลยนะ น่าเอาตับสดยัดปากเหมือนไอ้ฮาลี่มันจริงๆ คราวนี้แหล่ะจากบัลตุ้งจะกลายเป็น ปอบสะดุ้ง หึหึ -..- แต่ทว่าเดย์ไม่คิดเหมือนฉัน - - ยัยนี่เดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อผู้ชายคนนั้นอย่างแรงจนหมอนั่นเซแต่ก็ยังทำสีหน้าสงบนิ่ง
“สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือการที่เพศผู้อย่างพวกนายดูถูกเพศแม่ของตัวเอง !!!”
“เฮ้ย น้องสาว ใจเย็นน่า ^^ มีไรค่อยพูดค่อยจา ไอ้ฟ่าร์แกก็อีกคน ขอโทษน้องเค้าไปซะ”
ผู้ชายคนที่เรียกฉันว่าป้า = = พยายามเดินเข้าไปห้ามทั้งสองคน ส่วนฉันกับซิกมองหน้ากันอย่างเข้าใจในสถานการณ์ว่าเวลาที่เดย์มันโมโหต่อให้เป็นพ่อมันก็ไม่สามารถเข้าไปห้ามมันได้ ดีไม่ดีจะโดนลูกหลงเอา เจ็บตัวซะเปล่าๆ
“ผมไม่ผิด พี่กิตจะให้ผมขอโทษยัยนี่ทำไม”
คำพูดนี้ยิ่งไปสะกิดต่อมโมโหของซันเดย์มากขึ้นจนขาดผึง ดึ่ง เป๊ะ โป๊ง ชึ่ง! ซันเดย์ง้างหมัดขึ้นจะซัดคนตรงหน้า
เปรี้ยง !!!
เสียงปืนนัดหนึ่งดังขึ้น พวกเราทุกคนที่อยู่ที่นั่นพากันหมอบลงเอามือคลุมหัวด้วยสัญชาตญาณ เฮ้ย O_O บ้านป๋าโดนผู้ก่อการร้ายบุกเรอะ !! ฉันหันไปทางต้นเสียง ก็ปรากฏร่างสูงใหญ่ของคนๆหนึ่งกำลังถือปืนกระบอกอันบะเอ๊บยืนจ้องเขม็งมาทางพวกเรา
นั่นมัน.........ป๋าซัน = =
“หยุดกันได้แล้วพวกเอ็ง !!!!! แล้วนั่นหมอบหนีอะไรกันน่ะ - -“
หนีชาละวันมั้งป๋า - - ไม่น่าถามเลย
“แล้วป๋าจะยิงปืนทำไมล่ะ มันอันตรายนะ เกิดมันมาโดนพวกผมทำไงอ่ะ >O<” ซิกแย้ง พวกเราต่างพยักหน้าเห็นด้วย
“ข้าลองปืน ^O^”
แล้วแกก็เดินร้องเพลงของแกออกไป - -‘ ลองปืนในบ้านเนี่ยนะป๋า =[ ]= เกิดมาไม่เคยเจอะไม่เคยเจอคนลองปืนในบ้าน สงสัยตระกูลนี้คงจะรวยกระสุน - - สักพักออกัสก็เดินเข้ามาตามพวกเราเข้าไปในห้องๆหนึ่ง ฉันเหลือบขึ้นไปมองบนเพดาน รอยกระสุนของป๋ายังคงทิ้งไว้เป็นอาณุสรณ์สถาน - - แหม่ะ ! อยากจะส่งเรื่องไปคดีเด็ดจังวุ้ย
อ่านต่อได้ที่ [You must be registered and logged in to see this link.]
แก้ไขล่าสุดโดย ~Badzieez_Tears~ เมื่อ Fri Aug 06, 2010 8:43 pm, ทั้งหมด 13 ครั้ง
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
วู้ว ซ้อจัง ~
สู้ๆ รออยู่นะจ๊ะ จุ้บๆ
^____________^
สู้ๆ รออยู่นะจ๊ะ จุ้บๆ
^____________^
AUGUZT- จบการศึกษามาเฟีย
- โพสต์แล้ว : 514
Points : 608
เปลวเพลิง : 31
วันเกิด : 20/08/1995
เข้าร่วม : 28/06/2010
Age : 29
ที่อยู่ : DNG HOUSE' : ))
อาชีพ : เด็กในโอวาทป้าหมีโหด -0-
ชื่อเล่น : AUGUZT, GUZT *
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
หนุกมากๆๆเลย
everyday007- มาเฟียฝึกหัด
- โพสต์แล้ว : 25
Points : 23
เปลวเพลิง : 0
วันเกิด : 01/12/1996
เข้าร่วม : 01/08/2010
Age : 27
ที่อยู่ : ร.ร โยคุโย
อาชีพ : เก็บศพที่ไหนก็ได้รับ
ชื่อเล่น : เจมส์
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
โห!!!
มีฉากตบหน่มน๊มด้วยแฮะ -..-*
ฮาดีจ้า 555+
BRF เป็นตัวร้าย!!!
หึๆๆๆ.....- -++
สนุกแน่นอน
ยังไงก็จะติดตามนะจ๊ะ
มีฉากตบหน่มน๊มด้วยแฮะ -..-*
ฮาดีจ้า 555+
BRF เป็นตัวร้าย!!!
หึๆๆๆ.....- -++
สนุกแน่นอน
ยังไงก็จะติดตามนะจ๊ะ
sweetdream- เริ่มเข้าแก๊ง
- โพสต์แล้ว : 150
Points : 177
เปลวเพลิง : 7
วันเกิด : 10/09/1996
เข้าร่วม : 27/06/2010
Age : 28
ที่อยู่ : ดารอังคารอันไกลโพ้น!!!
อาชีพ : เรียนนำความรู้เข้าสมอง!!
ชื่อเล่น : ดรีม - Dream
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
หนูขอมีบทด้วยน้า~ปล.ลูกสาวBRF
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
กร๊ากกกกก DPL ยินดีต้อนรับเสมอ!~
ขอให้ทุกท่านมีความสุขที่ได้มาน๊า!~
ขอให้ทุกท่านมีความสุขที่ได้มาน๊า!~
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
=XANXUS= พิมพ์ว่า:กร๊ากกกกก DPL ยินดีต้อนรับเสมอ!~
ขอให้ทุกท่านมีความสุขที่ได้มาน๊า!~
ความสุขเหรอป๋า
หึหึหึหึ
มันบ่แน่เสมอไปหร๊อกกกกกกก
กร๊ากกกกกก ^O^
elike2010- จบการศึกษามาเฟีย
- โพสต์แล้ว : 706
Points : 710
เปลวเพลิง : 4
วันเกิด : 13/10/1992
เข้าร่วม : 31/07/2010
Age : 32
ที่อยู่ : พเนจร
อาชีพ : นักฆ่าอันดับ 2
ชื่อเล่น : AnGle OF Death
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
=_= ผมควรจะเสียใจหรือดีใจ ที่มีบทอ่ะม๊า เพราะ บทผมมันเย๊อะเยอะT^T
ปล. อัพเร้วๆน้า
ปล. อัพเร้วๆน้า
Jester-WA-- อัลโกบาเลโน่
- โพสต์แล้ว : 54
Points : 117
เปลวเพลิง : 7
วันเกิด : 20/05/1997
เข้าร่วม : 27/06/2010
Age : 27
ที่อยู่ : ออสเตเรีย
อาชีพ : นักเรียน
ชื่อเล่น : วิน
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
หลอน << นั่งกุมขมับ
ทำไมแฟมผมอุบาทว์งั้นอะซ้อ ToT
ไอตัวที่โดนซัดไม่ใช่ผมใช่มะ = =""
ข้า คือ บอส ของ BRF กร๊ากๆๆๆ ตัวร้าย T^T (ยอมรับชะตากรรม)
แต่งไรก็ได้ห้ามแต่งว่า ผมจายขอร้อง (ห้ามประชดด้วย T^T)
ทำไมแฟมผมอุบาทว์งั้นอะซ้อ ToT
ไอตัวที่โดนซัดไม่ใช่ผมใช่มะ = =""
ข้า คือ บอส ของ BRF กร๊ากๆๆๆ ตัวร้าย T^T (ยอมรับชะตากรรม)
แต่งไรก็ได้ห้ามแต่งว่า ผมจายขอร้อง (ห้ามประชดด้วย T^T)
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
*~xaou~* พิมพ์ว่า:หลอน << นั่งกุมขมับ
ทำไมแฟมผมอุบาทว์งั้นอะซ้อ ToT
ไอตัวที่โดนซัดไม่ใช่ผมใช่มะ = =""
ข้า คือ บอส ของ BRF กร๊ากๆๆๆ ตัวร้าย T^T (ยอมรับชะตากรรม)
แต่งไรก็ได้ห้ามแต่งว่า ผมจายขอร้อง (ห้ามประชดด้วย T^T)
รับรองว่าข้าจะไม่แต่งให้เอ็งตาย(แบบดีๆ)แน่ 555+
ล้อเล่นๆๆๆ -..- เดี๋ยวอ่านไปก็รู้เองล่ะน่า ฮิฮิ
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
~Badzieez_Tears~ พิมพ์ว่า:*~xaou~* พิมพ์ว่า:หลอน << นั่งกุมขมับ
ทำไมแฟมผมอุบาทว์งั้นอะซ้อ ToT
ไอตัวที่โดนซัดไม่ใช่ผมใช่มะ = =""
ข้า คือ บอส ของ BRF กร๊ากๆๆๆ ตัวร้าย T^T (ยอมรับชะตากรรม)
แต่งไรก็ได้ห้ามแต่งว่า ผมตายขอร้อง (ห้ามประชดด้วย T^T)
รับรองว่าข้าจะไม่แต่งให้เอ็งตาย(แบบดีๆ)แน่ 555+
ล้อเล่นๆๆๆ -..- เดี๋ยวอ่านไปก็รู้เองล่ะน่า ฮิฮิ
โหดอะ! = ="
ไอฟันเหลืองไม่ใช่ผมชิมิ (สรุป = =")
ถ้าผมอู้ฟิคแฟมมาอ่านฟิคซ้อนี่จะมีคนด่ามะเนี่ย = =""
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
สุดท้ายป้ากับซิกกี้ก็คู่กันยุ่วดี
ม๊อเหมาะ 55555555+
ม๊อเหมาะ 55555555+
ikkyOMG- มาเฟีย Vongola
- โพสต์แล้ว : 206
Points : 201
เปลวเพลิง : 1
วันเกิด : 03/11/1997
เข้าร่วม : 29/06/2010
Age : 27
ที่อยู่ : KHR แฟมมิลี่
อาชีพ : มือขวาKHR family :)
ชื่อเล่น : ๏ikky๏
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
T [ ] T โอ้ !! ทำไมสาวๆสมัยนี้ -.- อารมณ์ร้อนแรงจังอ่ะ
ถุยๆๆ ตุ๊ยๆๆๆ - - ป้า ..เอาตับสดเอาหยัดใส่ปากผมมมม T T
แหวะๆๆ
ถุยๆๆ ตุ๊ยๆๆๆ - - ป้า ..เอาตับสดเอาหยัดใส่ปากผมมมม T T
แหวะๆๆ
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
อ่า!!
BRF แพ้ง่าย ๆ สะงั้น - -*
BRF แพ้ง่าย ๆ สะงั้น - -*
sirikhanda- นักเรียนมาเฟีย
- โพสต์แล้ว : 79
Points : 80
เปลวเพลิง : 1
วันเกิด : 26/03/1997
เข้าร่วม : 28/06/2010
Age : 27
ที่อยู่ : ทุกที่ ที่มีริท
อาชีพ : นักเรียนอ.หมีน้อย
ชื่อเล่น : แอ้
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
+1 เลยครับซ้อ
บทผมนี่ แมนจริงๆ
555+
บทผมนี่ แมนจริงๆ
555+
~Seek_O.G.~- อัลโกบาเลโน่
- โพสต์แล้ว : 63
Points : 150
เปลวเพลิง : 14
วันเกิด : 27/07/1995
เข้าร่วม : 27/06/2010
Age : 29
ที่อยู่ : เทพเท่านั้นที่รู้
อาชีพ : สายลับ
ชื่อเล่น : ใครๆ ก็เรียกผมว่าSeek
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
ขอบคุณทุกความคิดเห็นนะ
กร๊ากกกกกกกกก >O<
กร๊ากกกกกกกกก >O<
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
เฮ้ยยย ม๊า!!! ตกลง หนูงง T^T
หนูไม่ได้เอาแต่ใจตัวเองซักหน่อยง่า แง้ หน้าอกเค้า 34 นะ แบนได้ไง กร๊ากกกกกกกกกก
หนูไม่ได้เอาแต่ใจตัวเองซักหน่อยง่า แง้ หน้าอกเค้า 34 นะ แบนได้ไง กร๊ากกกกกกกกกก
_YURI_- อัลโกบาเลโน่
- โพสต์แล้ว : 168
Points : 224
เปลวเพลิง : 16
วันเกิด : 02/03/1996
เข้าร่วม : 04/07/2010
Age : 28
ที่อยู่ : 183 ม.12 ต.เจดีย์หัก อ.เมือง จ.ราชบุรี 70000 บอกหมดค่ะ -..-
อาชีพ : ทำขนม
ชื่อเล่น : Cartoon & yuri
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
= [] = !! FAMILY ไนบอร์ดเยอะขนาดนี้เชียวเรอะ ( ติดตาม ๆ *0* )
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
หนุกมากซ้ออออ
ikkyOMG- มาเฟีย Vongola
- โพสต์แล้ว : 206
Points : 201
เปลวเพลิง : 1
วันเกิด : 03/11/1997
เข้าร่วม : 29/06/2010
Age : 27
ที่อยู่ : KHR แฟมมิลี่
อาชีพ : มือขวาKHR family :)
ชื่อเล่น : ๏ikky๏
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
หนุกมากพี่เน เดี๋ยวไปอ่านต่อกระทู้ที่ 2 ^O^
Re: (1) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [อัพตอน 2!]
ว้าว!!
สนุก ๆ มากเลย
สนุก ๆ มากเลย
Sugar Ben- มือใหม่ Vongola
- โพสต์แล้ว : 144
Points : 200
เปลวเพลิง : 16
วันเกิด : 31/03/1995
เข้าร่วม : 16/06/2010
Age : 29
ที่อยู่ : Itary
อาชีพ : รองหัวหน้าห้องสุดแสบ
ชื่อเล่น : น้ำตาล(ฉายา:ยัยตัวแสบ-_-v)
หน้า 2 จาก 2 • 1, 2
Similar topics
» (2) VGL STORY รักป่วนๆของเหล่าตัวร้าย กับ สงครามอันตรายของเหล่ามาเฟีย !! [ อัพตอน 8 : หน้า 8 ] UP ! 29 / 08 / '53 ***รูปคาแรคเตอร์ของตัวละครในเรื่อง >_<***
» [Fic] Story of Love รักสุดวุ่นของเหล่าวองโกเล่
» Story: You for get not ‘I love you’ <1>
» Good Story :: น่าเสียดาย (ถ้าไม่ได้อ่าน)
» Taylor Swift - Love Story
» [Fic] Story of Love รักสุดวุ่นของเหล่าวองโกเล่
» Story: You for get not ‘I love you’ <1>
» Good Story :: น่าเสียดาย (ถ้าไม่ได้อ่าน)
» Taylor Swift - Love Story
หน้า 2 จาก 2
Permissions in this forum:
คุณไม่สามารถพิมพ์ตอบ